Kauczuk EPDM (kauczuk będący monomerem etylenowo-propylenowo-dienowym) to rodzaj kauczuku syntetycznego stosowanego w wielu zastosowaniach.Dieny stosowane w produkcji kauczuków EPDM to etylidenonorbornen (ENB), dicyklopentadien (DCPD) i winylonorbornen (VNB).Typowo stosuje się 4-8% tych monomerów.EPDM to guma klasy M zgodnie z normą ASTM D-1418;klasa M obejmuje elastomery posiadające nasycony łańcuch typu polietylenu (M pochodzi od bardziej poprawnego określenia polimetylen).EPDM składa się z etylenu, propylenu i komonomeru dienowego, który umożliwia sieciowanie poprzez wulkanizację siarką.Wcześniejszym krewnym EPDM jest EPR, kauczuk etylenowo-propylenowy (przydatny w kablach elektrycznych wysokiego napięcia), który nie pochodzi z żadnych prekursorów dienowych i można go sieciować jedynie metodami radykalnymi, takimi jak nadtlenki.
Podobnie jak w przypadku większości kauczuków, EPDM jest zawsze stosowany w połączeniu z wypełniaczami, takimi jak sadza i węglan wapnia, z plastyfikatorami, takimi jak oleje parafinowe, i ma użyteczne właściwości gumowe tylko po usieciowaniu.Sieciowanie odbywa się głównie poprzez wulkanizację siarką, ale można je również przeprowadzić za pomocą nadtlenków (dla lepszej odporności cieplnej) lub żywic fenolowych.Do produkcji pianek oraz drutu i kabli wykorzystuje się czasami promieniowanie wysokoenergetyczne, na przykład wiązki elektronów.
Czas publikacji: 15 maja 2023 r